http://www.mporos.gr/neoxori

Χρυσά στολίδια στο λαιμό
σου βάλανε και τρέμω
φτεροκοπάει η καρδιά
στ’ ανεμοκάμπι τρέχω,
με δέρνει αγέρας και βοριάς
πέφτει πυκνό το χιόνι,
για να σκεπάσει τον καημό
απ’ το δικό σου μισεμό
η μοναξιά με λιώνει.

Χρυσό φουλάρι με καρδιά
μ’ αστέρια στολισμένο,
της Πούλιας τ’ άστρα τα εφτά
κι ένα φεγγάρι ξένο,
μα τώρα εσύ δεν μου μιλάς
τα μάτια σφαλισμένα,
πως μου χαμογελάς θαρρώ,
σαν το παλιό καλό καιρό
και τά’ χω πια χαμένα.

Αντί στεφάνι διάλεξες
για ταίρι σου την πίκρα
μες στα σκοτάδια χάνεσαι
κι εγώ στον πόνο βρήκα
κουράγιο και παρηγοριά
κι η μοναξιά μου προίκα.